Druk druk druk!

Hoi allemaal! Weer even een kleine update:

Nog twee weken in Nederland te gaan en dan zit ik in New York en kom ik voor een jaar niet meer terug! De realisatie is in aantocht, maar volledig aanwezig is het nog steeds niet. Ik vermoed dat het pas een paar dagen voor vertrek komt of zelfs pas op het vliegveld (of later! Wie weet!)

Het hele avontuur is heel erg dubbelzijdig. Aan de ene kant vind ik het zo jammer dat ik hier nog maar twee weken ben, en lijkt dat veel te kort. Maar aan de andere kant is elke dag dat ik hier ben en niet al onderweg er één te veel. Dat komt denk ik vooral doordat ik al zo lang aan het wachten ben en me al zo lang bezig ben met alle voorbereidingen, dat ik het nu wel eens tijd vind worden dat het echt gaat gebeuren!

Ik heb al veel contact met mijn gastgezin gehad en ze lijken me echt super lieve mensen. Ik had eindelijk de moed bij elkaar geraapt om te vragen of ze wilden skypen en dat wilden ze heel graag, maar helaas hadden ze een virus op de computer en alles is nog steeds niet helemaal opgelost, dus voorlopig zal het nog niet gebeuren vermoed ik. Ik hoop dat ik nog wel de kans krijg om met ze te skypen voor mijn vertrek.

Afgelopen vrijdag is Marleen thuis gekomen van Hawaï. Het was super leuk om al die verhalen te horen en het maakt me nog enthousiaster om te gaan! Zaterdagavond hadden we een gezellige Hawaïaanse barbecue in de regen met alle familie. Waarschijnlijk zijn er nu al een paar mensen die ik niet meer zal zien voor mijn vertrek.

De komende twee weken zijn al erg vol gepland:

Vrijdag gaan we Marleen inhalen bij de Nijmeegse Vierdaagse.

Zaterdag moet ik nog een keertje werken.

Zondag en maandag ga ik al mijn lades en kasten

ondersteboven halen, uitpluizen en opruimen.

Dinsdag ben ik nog even vrij. Dan heb ik nog even tijd om niets te doen :)

Woensdag en donderdag ga ik dan aan de grote taak beginnen: mijn tas en koffer inpakken.

Vrijdag ga ik mijn feestje van zondag voorbereiden en ‘s avond vertrekt Koen naar Noorwegen

Zaterdag is mijn laatste werkdag bij de Theetuin

Zondag de 31^ste heb ik een afscheidsfeestje voor al mijn vriendinnen. Iedereen die zin heeft om te komen en nog niet is uitgenodigd, is ook van harte welkom! Hoe meer zielen hoe meer vreugd, ik wil van iedereen nog eens afscheid nemen! (houdt je tissues gereed mensen haha)

Maandag ga ik mijn hele kamer schoonmaken voor vertrek

Dinsdag ga ik nog even langs bij opa & oma en grootmoeder om voor de laatste keer afscheid te nemen.

En dan is het woensdag, en sta ik om 8 uur al op het vliegveld. Om kwart over 11 vertrekt dan mijn vliegtuig naar New York, waar we met een groep USA highschoolers en begeleiders tot zaterdag ochtend zullen blijven. Dan vliegt iedereen door naar zijn gastgezin.

Ik kan niet wachten! (of toch ook weer wel?.. Nee, ik kan echt niet wachten!) ik heb er suuuuper veel zin in! :D

Ik hoop jullie allemaal nog eens te zien en er komt voor vertrek denk ik nog wel een laatste berichtje van uit Nederland.

Veel liefs, Eveline

Rose Hill beware!

Because Eveline is coming to town!

Ja, je hebt het goed! : ik heb een gastgezin!! Sommige van jullie horen dit waarschijnlijk voor de zoveelste keer, andere horen dit voor het eerst, maar ik ben geplaatst in Kansas, in een plaatsje Augusta bij de familie Irvin, die bestaat uit Ronnie en Shirley, en hun dochter Mariah (bijna 16).

Afgelopen maandag ging ik 's avonds nog even op facebook, en ik zag dat een vrouw, die bij de Amerikaanse partnerorganisatie AYUSA werkt, mij had toegevoegd en ze vroeg mij of ik al gepraat had met mijn gastgezin. Op dat moment wist ik nog helemaal nergens van, en dat zei ik haar ook. Toen vertelde ze mij dat ze mijn Community Representative is. Het komt er op neer dat ik naar haar toe moet als ik problemen heb tijdens mijn verblijf in Amerika. Ze is dus een soort van begeleider. Ik trok al meteen conclusies en dacht dat zei waarschijnlijk wist dat ik dan een gastgezin en een high school had. Daarnaast was dit het aller eerste contact dat ik met Amerika had, dus ik was helemaal hysterisch en blij!

Helaas moest ik dinsdag en woensdag de hele dag werken. Dinsdag tijdens het werk kwam mijn hoop uit, want ik kreeg een smsje van mijn moeder, dat ik TA moest bellen. Jammer genoeg kon dat dus niet omdat ik aan het werk was, en toen ik thuis kwam was TA al een uur gesloten. Die avond sprak ik mijn CR, Cheryl, weer. Ze vroeg mij of ik al een telefoontje had gehad, dus ik legde uit hoe het zat. Ze vertelde mij vervolgens dat ik naar Rose Hill high school zal gaan in, hoe verbazend, Rose Hill (klinkt dat niet schattig?!). Rose Hill high school is ''home of the rockets'' en ik ben meteen van alles op gaan zoeken, en het is een school rond de 600 leerlingen, met een heleboel activiteiten en sporten die je kunt doen en als ik het goed begrijp en Wikipedia gelijk heeft, krijgt iedere student daar een laptop! Ik houd nu al van deze school! <3
De volgende ochtend moest ik om half 10 weg, en TA was bereikbaar vanaf 9 uur, dus ik heb besloten om dan maar te bellen, en daarna meteen door te gaan naar werk, want ik kon niet meer wachten. Nu wilde ik het weten ook! De avond daarvoor had Cheryl me uitgelegd dat ze een mailtje had gekregen met dat niemand nog contact met mij op mocht nemen tot dat ik het wist, maar ze had het mailtje verwijderd en was vergeten wat er ook alweer precies in stond. Ze had niet verwacht dat het zo lang zou duren voordat ik gebeld was en daarom had ze al contact met mij gezocht, wat dus eigenlijk nog helemaal niet mocht. Toen ik belde, moest ik dus net doen of ik nog nergens van wist, terwijl ik de helft al ongeveer gehoord had! TA vertelde mij dat ik bij de familie Irvin zou komen te wonen en waar dat was. Ze wonen op een soort van range, met een oppervlakte van 20 hectare! Ze hebben twee paarden en een kat, die vermoedelijk kittens zal krijgen! Ze hebben ook nog 2 andere kinderen, maar die wonen al uit huis, en hebben zelf ook al kinderen, want in hun brief aan mij stond dat ze ook al drie kleinkinderen hebben.

Hun dochter Mariah heeft veel dezelfde interesses als ik: ze houdt van dansen, lezen en zwemmen, en het hele gezin houdt van koken. Ze zijn Christelijk en doen zo nu en dan vrijwilligerswerk. Verder zijn ze heel actief: Mariah houdt zich veel bezig met de sporten op school, en vinden ze het leuk om dingen samen te doen. Als ik het goed begrijp zal ik een kamer met haar delen

Ik heb ze gisteravond voor het eerst gemaild, en al een berichtje terug gehad. Ook heb ik al heel kort met Mariah gesproken via facebook. Het lijkt me echt hele aardige en liefdevolle familie. Ze hadden mij een brief gestuurd waarin ze zichzelf voorstelden, en aan het eind stond dit:
P.S. We loved your handwritten letter to your host family, it really warmed our hearts. Please let your family know that we will love and care for you until your safe return to them. God Bless you and your family, Ronnie, Shirley, and Mariah Irvin

Lief toch! Ze hebben ook al iedereen verteld over mij en ze verlangen er naar mij te ontvangen in hun huis en ik ook! Over minder dan twee maanden zal ik al in Kansas zitten! Ik vertrek waarschijnlijk 3 augustus, en mijn eerste schooldag is of op de 16e, of op de 17e, daar ben ik nog niet helemaal uit, maar het ziet er dus naar uit dat ik mijn verjaardag in Amerika ga vieren! Ik heb er heel erg zin in en kan niet wachten om te vertrekken!

Als je mijn nieuwe adres wil, moet je het maar even vragen.

Love, Eveline

Het wachten waard!

Toen ik mijn vorige blog schreef was ik er nog heilig van overtuigd dat het nu een makkie zou worden. Mijn pakket was ingevuld, ik had al mijn werk gedaan, en nu hoefde ik helemaal niets meer te doen. Alleen nog maar wachten.

Makkelijker gezegd dan gedaan! Ik heb de afgelopen weken zo'n beetje tien keer per dag mijn mail gecheckt, om elke keer weer teleurgesteld te moeten worden.

Tot vandaag! Ik was alleen thuis en ging voor de zoveelste keer mijn mail even bekijken. Jahoor, geaccepteerd!!Travel Active (TA) heeft de VS ingedeeld in 9 regio's en ze gaan nu voor mij op zoek naar een gastgezin en school in regio 9. Hier vallen de staten Kansas, Missouri, Arkansas, Kentucky en Tennessee onder. Ik zal een foto uploaden waar alle regio op te zien zijn.

Ik kan het niet geloven! Het staat nu echt vast. Ik ga naar Amerika! =)

Ik ga nu over op het wachten op een telefoontje voor een plaatsing. Hopelijk vindt TA snel een gastgezin voor me.

Breng jullie op de hoogte zodra ik het weet!

x Eveline

Aanmeldingspakket opgestuurd!

HALLELUJA!

Het heeft even geduurd (2 maanden?), maar eindelijk heb ik mijn aanmeldingspakket af kunnen maken en vandaag, om half 10, op de bus gedaan.

Nu alleen nog maar afwachten en TA lekker al het werk laten doen. Heerlijk! Dat kan ik wel denk ik.

Nu hopen dat ik geaccepteerd word, maar daar heb ik wel vertrouwen in.

Hoop binnen een maand weer een blog te kunnen plaatsen met goed nieuws. Tot dan: again fingers crossed!

xxxx Eveline

Interviewbijeenkomst

Wat een dag zeg! De zenuwen gieren al door mijn lijf als we aankomen in Arnhem, want vandaag moet ik geinterviewd worden, om te zien of ik wel ''waardig genoeg'' ben om mee te mogen naar de U.S.A.

Papa en mama waren er, en ook grootmoeder was mee. Ze wilde er zo graag meer over weten. Ik vind het leuk dat ze zo enthousiast is. Jammer dat ze dit soort programma's niet hadden toen zij zo oud was als ik.

We begonnen samen in één zaal. Vanuit daar werd iedereen naar boven gestuurd, naar een andere zaal. Daar werd in het kort even verteld wat we gingen doen vandaag en toen moesten we weer terug naar beneden! De ouders (en mijn grootmoeder haha) bleven daar voor een presentatie. Echt van het muurtje naar de kast gestuurd dus.

Eenmaal beneden, deden we met de hele groep, die trouwens veel kleiner was dan ik verwacht had, een Engels luister toets die zo makkelijk was dat ik het bijna niet vertrouwde. Maakte ze nu een grapje of was het echt zo makkelijk?! Ik had op weblogs van anderen al gelezen dat het heel makkelijk was, maar dit had ik echt niet verwacht. Alles was in het Amerikaans, en ook nog eens overgearticuleerd. Daarnaast zou ik bijna denken dat de vragen instinkers waren omdat ze zo simpel waren. We kregen bijvoorbeeld een zinnetje te horen, en in ons boek stonden dan 4 zinnen, waarvan één overeen kwam met de net uitgesproken. Die moesten we er dan aankruisen. Ook kregen we een plaatje te zien en 4 zinnen, waarvan er één goed beschreef wat er te zien was op de afbeelding. Maar sommige opties hadden niet eens te maken met wat er te zien was!

Maar goed, het was dus makkelijk. Daarna ging de helft van de groep een engelse leestoets maken, die ook ongelofelijk makkelijk was, en de andere helft ging met een van de interviewers mee. Ik moest als eerst de leestoets maken. Toen ik klaar was heb ik buiten de ''toetsruimte'' even zitten praten met een paar anderen en een interviewster. Alle interviewers waren namelijk zelf ook in Amerika geweest. Ze heeft ons veel leuke dingen verteld. Het was echt heel gezellig.

Vervolgens werd ik opgehaald voor mijn interview. Oef, dat was nog knap lastig. Niet omdat ik niet wist hoe ik me moest verwoorde in het engels, maar ik had geen idee wat voor antwoorden ik moest geven. Nouja, het was wel heel gezellig, en het meisje verzekerde me dat ik vast wel geaccepteerd zal worden. Ik hoop het maar!

Ondertussen was het al bijna half 3 en ik had nog niets gegeten. Ik ging om van de honger! we zijn toen naar het centrum gereden waar mama en Marleen voor ons alle vier een heeeerlijk broodje hebben gehaald. Om half 4 kwamen we uiteindelijk weer aan in Eemnes. Marleen en ik zijn direct afgezet bij opa en oma, om de kerstboom op te zetten. Uiteindelijk ben ik dus van half 10 tot half 7 weggeweest. Lang dagje dus.

Ik heb nog een hoop in te vullen voor mijn aanmeldingspakket. Die is echt niet normaal groot! Er moet van alles ingevuld worden door mijn school, engels docent, dokter, mijn ouders en natuurlijk mijzelf. Wij moeten beide ook nog eens een brief schrijven in het engels aan mijn toekomstige gastgezin. Ik hoop maar dat het een beetje aanslaat. Spannennd!

Houd jullie op de hoogte,

xxx Eveline