Hoi allemaal!

Het is natuurlijk, zoals te verwachten met mij, al veel te lang geleden sinds ik een nieuwe blog heb geschreven. Dus, nu ik eindelijk even tijd heb, dacht ik, laat ik dat maar weer eens doen.

Laat me beginnen met februari. Ten eerste waren er twee feestdagen. 2 Februari was Groundhog Day (dat doet misschien een belletje ringen van de film). In het kort, men neme een groundhog (nee, heb geen idee wat het is, ik gok een bever ofzo), en laten hem buiten. Als de groundhog zijn eigen schaduw ziet, oftewel, als de zon schijnt, betekent dat dat we een vroege lente zullen hebben. Presidents Day is een dag waarin alle presidenten gevierd worden. Beide 'national holidays' zijn voornamelijk een excuus voor sales.

3 February wsa een drukke en leuke dag. 's Ochends hebben Mariah en ik voor drie uurtjes vrijwilligers werk gedaan voor de voedselbank. Vervolgens heeft Shirley ons weer opgehaald en hebben we lekker gelunched ergens in Wichita. Daarna zijn we naar een soort chocolate factory gegaan en hebben we chocolade cakeballs gemaakt zien worden wat erg gaaf was. Die avond zijn we naar de Harlem Globetrotters geweest. Het is een groep basketballers, en ze doen allemaal trucjes terwijl ze een ander team spelen. Het is allemaal opgezet en ze doen ook allemaal leuke dingen tussendoor.

Op 11 februari was de tweede en laatste homecoming van dit jaar. Dit keer niet voor football, maar voor basketball. Het was voor het grootste gedeelte allemaal hetzelfde: drie jongens en meisjes senior kanditaten, en dan een jongen en een meisje werden gekozen voor 'The Royal Court'. Dan wordt er gekozen wie van de seniors er King & Queen worden. Dit gebeurde dit keer allemaal na de wedstrijd (die we gewonnen hadden natuurlijk). Dan toen dat allemaal was afgelopen was er een dance.

Voor zover ik me kan herinneren is er niet zoveel gebeurt tot de 24e. Toen zijn we met school op een fieldtrip geweest voor kunst. Ik heb dit semester geen kunst meer, maar ik had me ingeschreven voor een kunst wedstrijd en ik heb een Silver-Key gewonnen voor mijn tekening! We zijn dus eerst langs twee vrienden van mijn docent geweest die hun eigen grafisch design bedrijf hebben. Daar hebben ze een beetje over verteld wat erg interessant was. Vervolgens zijn we naar de expositie geweest waar iedereens kunstwerk hing die een Honorable Mention, Silver-Key or een Golden-Key hadden gekregen. Die zondag ben ik weer terug gekomen maar die keer met de familie, omdat ze iedereen die een kunstwerk daar had hun award gaven, en voor die gene die het heel goed hadden gedaan, hadden ze ook scholarships die ze aangeboden werden van verschillende scholen. Onze school hadden echt een heleboel meiden die een kunstwerk hadden hangen en die ook scholarships aangeboden kregen. Zelfs Anne, een andere uitwisselings student. Ze heeft het echter niet aangenomen, ze gaat aan het eind van dit jaar weer lekker naar huis.

De maandag daarop was de eerste voetbal training. Ik had nooit gedacht dat ik dit zou zeggen maar ik voetbal eigenlijk best leuk. Het team is ingedeeld in twee groepen: Varsity en JV (junior varsity). Varsity zijn alle beste spelers en JV, wat ik speel, nouja, we zijn gewoon iedereen onder het gemiddelde. Veel van ons hebben ook nog nooit echt voor een team of in school gespeeld. We gaan nu over alle basis dingen zoals posities en een paar trucjes. Het team is ook erg gezellig en dat maakt het ook allemaal heel erg leuk. Ik vind het wel ironisch dat in nederland voetbal zo'n groot iets is, en ik er nooit echt in geinteresseerd in was, en dat in Amerika, waar het dus niet echt groot is, ik opeens voetbal ga spelen en het nog leuk vind ook. We hebben elke dag training na school, voor ongeveer 2 uur, soms was korter, soms wat langer. We hebben meestal 2 wedstrijden per week. We hebben er al een aantal gespeeld waarvan we er een verloren hebben tot nu toe. Hopelijk is dat ook de enige wedstrijd, want verliezen was niet leuk.

15 maart was het dan eindelijk zo ver: spring break! In twee dagen zijn we helemaal naar de Grand Cayon gereden. We kwamen er 's avonds aan dus zijn we de volgende echt gaan kijken, maar het was echt prachtig. Het is zo groot en het had ook nog steeds sneeuw op sommige plekken met veel schaduw, het was echt een prachtig uitzicht.

Dezelfde dag zijn we doorgereden naar Las Vegas! Vegas is echt the city that never sleeps. Zodra de zon onder gaat gaan alle lichten aan en komt de stad tot leven. Overdag zie je dat niet dus lijkt het een beetje stil, maar is nog steeds een boel te doen zoals shows enzo. De eerste avond dat we aankwamen was het Saint Patrick day. Het is een dag waarop ze de Ieren vieren ofzo. Er was een overdekte straat waar Mariah en ik de hele avond rond hebben gelopen. Er waren echt een paar vreemde figuren die daar rond liepen en wij liepen daar ook met een grooote boog omheen. Er waren een paar bandjes en straat artiesten en we hebben rond gelopen in de souvenirs winkels, maar verder konden we niet zoveel, want we kunnen nog niet gokken (erg jammer!). Dat gebeurde meer avonden, dat er niet echt veel voor ons te doen was, omdat Shirley en Ronnie dan aan het gokken waren. Zo wilde Mariah en ik een avond een piraten show zien, ik weet nog steeds niet echt wat het was, maar ik denk dat het akrobaten waren. In ieder geval, we dachten dat we de goede kant op gingen, maar we konden het maar niet vinden, dus hebben we voor misschien meer dan een uur de verkeerde kant opgelopen, tot dat we aan het einde van de Main Street, de Strip, aankwamen. Toen zijn we weer omgekeerd, weer helemaal terug gelopen en verder om bij de show te komen. Toen we eindelijk daar waren, kwamen ze vijf minuten later met de mededeling dat de show niet door ging vanwege harde wind. Ik kan wel zeggen dat ik de hele Strip uitgebreid gezien heb nu. Een andere avond zijn we naar de Ultimate Variety show geweest, en daar hadden ze ook allemaal leuke en griezelige acts. Ook zijn we in een dag helemaal naar Los Angelos gereden en weer terug. We hebben daar de Walk of Fame gezien, en ook een plek waar beroemdheden hun handen en voeten in het cement zetten. California is echt prachtig om doorheen te rijden met alle palmbomen enzo. We zijn helemaal doorgereden naar de kust. Nu kan ik zeggen dat ik de oceaan aan de west en oost kust gezien heb. Misschien kunnen sommige van jullie de tekenfilm Rocket Power nog herinneren, met de kinderen die altijd skateboarden en surfen. Ik heb Santa Monica Piere gezien, de pier waar ze altijd rond hingen wat ik ook wel erg gaaf vond. We zijn weer vroeg vertrokken om de files te ontwijken. Ik heb op de terugweg, vanaf de snelweg, ook het Hollywood sign gezien, waar ik erg enthousiast over was. Op onze reis terug naar huis zijn we ook langs de Hooverdam geweest. Een erg groot project, mede mogelijk gemaakt door president Hoover, waar ze electriciteit opwekken. Alleen al 15% van alle electriciteit gaat naar Las Vegas.

Ik moet zeggen, ik was blij om weer thuis te zijn, al was het wel een beetje vreemd. In de tijd dat ik hier ben geweest, raakte ik een soor van imuun voor de geur van het huis, dus ik rook het niet meer. Maar toen we weer thuis kwamen, rook het weer net als toen ik 8 maanden geleden hier aan kwam en dat gaf me wel weer een beetje een raar gevoel.

Het weer hier begint al erg zonnig te worden. Sommige mensen lachen me uit als ik zeg dat het zo warm is. Wat voor ons zomer is, is voor hun lente. Maar dit weer veroorzaakt ook een grote kans op tornados en dat gebeurde dit weekend dan ook. Er was een hele grote tornado net over Wichita en hij heeft gelukkig net gemist. We hebben vanacht in de kelder geslapen, om er zeker van te zijn dat we veilig waren. Het was wel erg griezelig want iedereen vertelde me hoe vernietigend ze kunnen zijn, en hoe het recht op ons af kwam enzo. Dus ik had niet zo'n probleem met in de kelder slapen al was het achteraf niet nodig. We hebben hier alleen last gehad van harde wind stoten. Een aantal weken geleden moesten Ronnie en ik ook al opeens naar de kelder voor twee minuten. Uit het niets begint het opeens extreem te waaien en vanalles vliegt in het rond dus wij gingen naar de kelder. Twee minuten later was alles weer over en twintig minuten later scheen de zon gewoon weer, no big deal.

Dus, dat was het weer, ik heb veel beleefd, het gaat goed hier, heb het naar mijn zin vooral nu voetbal begonnen is en ik echt iets te doen heb elke dag en niet alleen maar thuis zit met Mariah (die trouwens een manager is zodat ze naar al mijn wedstrijden kan). Ik heb me ondertussen ingeschreven voor Maatschappelijk Werk & Dienstverlening in Leiden, dus ik hoop dat het me gaat bevallen.

Hopelijk gaat alles in Nederland ook prima. Voel je vrij om een reactie achter te laten met hoe het met julie is, want dat wil ik ook erg graag weten. OH en ook nog heeeel erg bedankt voor iedereen die mij kaartjes stuurt! ik waardeer het echt heel erg en vind het ook super om soms weer een kaartje voor mij in bus te vinden. Als je niet snel een reactie van mij ontvant, het spijt me heel erg. Ik ben altijd van plan om een kaartje te sturen, maar ik vergeet het altijd omdat ik zo druk ben en dan internationale postzegels nodig heb, nogmaals sorry, maar heel erg bedankt voor iedereen die mij een kaartje heeft gestuurd, ik waardeer het echt.

Ik hoop iedereen snel weer te zien over twee maanden. Ik kan soms toch echt niet wachten om ook weer naar huis te gaan.

Veel liefs, Eveline