8 Months Down, 2 To Go

Hoi allemaal!

Het is natuurlijk, zoals te verwachten met mij, al veel te lang geleden sinds ik een nieuwe blog heb geschreven. Dus, nu ik eindelijk even tijd heb, dacht ik, laat ik dat maar weer eens doen.

Laat me beginnen met februari. Ten eerste waren er twee feestdagen. 2 Februari was Groundhog Day (dat doet misschien een belletje ringen van de film). In het kort, men neme een groundhog (nee, heb geen idee wat het is, ik gok een bever ofzo), en laten hem buiten. Als de groundhog zijn eigen schaduw ziet, oftewel, als de zon schijnt, betekent dat dat we een vroege lente zullen hebben. Presidents Day is een dag waarin alle presidenten gevierd worden. Beide 'national holidays' zijn voornamelijk een excuus voor sales.

3 February wsa een drukke en leuke dag. 's Ochends hebben Mariah en ik voor drie uurtjes vrijwilligers werk gedaan voor de voedselbank. Vervolgens heeft Shirley ons weer opgehaald en hebben we lekker gelunched ergens in Wichita. Daarna zijn we naar een soort chocolate factory gegaan en hebben we chocolade cakeballs gemaakt zien worden wat erg gaaf was. Die avond zijn we naar de Harlem Globetrotters geweest. Het is een groep basketballers, en ze doen allemaal trucjes terwijl ze een ander team spelen. Het is allemaal opgezet en ze doen ook allemaal leuke dingen tussendoor.

Op 11 februari was de tweede en laatste homecoming van dit jaar. Dit keer niet voor football, maar voor basketball. Het was voor het grootste gedeelte allemaal hetzelfde: drie jongens en meisjes senior kanditaten, en dan een jongen en een meisje werden gekozen voor 'The Royal Court'. Dan wordt er gekozen wie van de seniors er King & Queen worden. Dit gebeurde dit keer allemaal na de wedstrijd (die we gewonnen hadden natuurlijk). Dan toen dat allemaal was afgelopen was er een dance.

Voor zover ik me kan herinneren is er niet zoveel gebeurt tot de 24e. Toen zijn we met school op een fieldtrip geweest voor kunst. Ik heb dit semester geen kunst meer, maar ik had me ingeschreven voor een kunst wedstrijd en ik heb een Silver-Key gewonnen voor mijn tekening! We zijn dus eerst langs twee vrienden van mijn docent geweest die hun eigen grafisch design bedrijf hebben. Daar hebben ze een beetje over verteld wat erg interessant was. Vervolgens zijn we naar de expositie geweest waar iedereens kunstwerk hing die een Honorable Mention, Silver-Key or een Golden-Key hadden gekregen. Die zondag ben ik weer terug gekomen maar die keer met de familie, omdat ze iedereen die een kunstwerk daar had hun award gaven, en voor die gene die het heel goed hadden gedaan, hadden ze ook scholarships die ze aangeboden werden van verschillende scholen. Onze school hadden echt een heleboel meiden die een kunstwerk hadden hangen en die ook scholarships aangeboden kregen. Zelfs Anne, een andere uitwisselings student. Ze heeft het echter niet aangenomen, ze gaat aan het eind van dit jaar weer lekker naar huis.

De maandag daarop was de eerste voetbal training. Ik had nooit gedacht dat ik dit zou zeggen maar ik voetbal eigenlijk best leuk. Het team is ingedeeld in twee groepen: Varsity en JV (junior varsity). Varsity zijn alle beste spelers en JV, wat ik speel, nouja, we zijn gewoon iedereen onder het gemiddelde. Veel van ons hebben ook nog nooit echt voor een team of in school gespeeld. We gaan nu over alle basis dingen zoals posities en een paar trucjes. Het team is ook erg gezellig en dat maakt het ook allemaal heel erg leuk. Ik vind het wel ironisch dat in nederland voetbal zo'n groot iets is, en ik er nooit echt in geinteresseerd in was, en dat in Amerika, waar het dus niet echt groot is, ik opeens voetbal ga spelen en het nog leuk vind ook. We hebben elke dag training na school, voor ongeveer 2 uur, soms was korter, soms wat langer. We hebben meestal 2 wedstrijden per week. We hebben er al een aantal gespeeld waarvan we er een verloren hebben tot nu toe. Hopelijk is dat ook de enige wedstrijd, want verliezen was niet leuk.

15 maart was het dan eindelijk zo ver: spring break! In twee dagen zijn we helemaal naar de Grand Cayon gereden. We kwamen er 's avonds aan dus zijn we de volgende echt gaan kijken, maar het was echt prachtig. Het is zo groot en het had ook nog steeds sneeuw op sommige plekken met veel schaduw, het was echt een prachtig uitzicht.

Dezelfde dag zijn we doorgereden naar Las Vegas! Vegas is echt the city that never sleeps. Zodra de zon onder gaat gaan alle lichten aan en komt de stad tot leven. Overdag zie je dat niet dus lijkt het een beetje stil, maar is nog steeds een boel te doen zoals shows enzo. De eerste avond dat we aankwamen was het Saint Patrick day. Het is een dag waarop ze de Ieren vieren ofzo. Er was een overdekte straat waar Mariah en ik de hele avond rond hebben gelopen. Er waren echt een paar vreemde figuren die daar rond liepen en wij liepen daar ook met een grooote boog omheen. Er waren een paar bandjes en straat artiesten en we hebben rond gelopen in de souvenirs winkels, maar verder konden we niet zoveel, want we kunnen nog niet gokken (erg jammer!). Dat gebeurde meer avonden, dat er niet echt veel voor ons te doen was, omdat Shirley en Ronnie dan aan het gokken waren. Zo wilde Mariah en ik een avond een piraten show zien, ik weet nog steeds niet echt wat het was, maar ik denk dat het akrobaten waren. In ieder geval, we dachten dat we de goede kant op gingen, maar we konden het maar niet vinden, dus hebben we voor misschien meer dan een uur de verkeerde kant opgelopen, tot dat we aan het einde van de Main Street, de Strip, aankwamen. Toen zijn we weer omgekeerd, weer helemaal terug gelopen en verder om bij de show te komen. Toen we eindelijk daar waren, kwamen ze vijf minuten later met de mededeling dat de show niet door ging vanwege harde wind. Ik kan wel zeggen dat ik de hele Strip uitgebreid gezien heb nu. Een andere avond zijn we naar de Ultimate Variety show geweest, en daar hadden ze ook allemaal leuke en griezelige acts. Ook zijn we in een dag helemaal naar Los Angelos gereden en weer terug. We hebben daar de Walk of Fame gezien, en ook een plek waar beroemdheden hun handen en voeten in het cement zetten. California is echt prachtig om doorheen te rijden met alle palmbomen enzo. We zijn helemaal doorgereden naar de kust. Nu kan ik zeggen dat ik de oceaan aan de west en oost kust gezien heb. Misschien kunnen sommige van jullie de tekenfilm Rocket Power nog herinneren, met de kinderen die altijd skateboarden en surfen. Ik heb Santa Monica Piere gezien, de pier waar ze altijd rond hingen wat ik ook wel erg gaaf vond. We zijn weer vroeg vertrokken om de files te ontwijken. Ik heb op de terugweg, vanaf de snelweg, ook het Hollywood sign gezien, waar ik erg enthousiast over was. Op onze reis terug naar huis zijn we ook langs de Hooverdam geweest. Een erg groot project, mede mogelijk gemaakt door president Hoover, waar ze electriciteit opwekken. Alleen al 15% van alle electriciteit gaat naar Las Vegas.

Ik moet zeggen, ik was blij om weer thuis te zijn, al was het wel een beetje vreemd. In de tijd dat ik hier ben geweest, raakte ik een soor van imuun voor de geur van het huis, dus ik rook het niet meer. Maar toen we weer thuis kwamen, rook het weer net als toen ik 8 maanden geleden hier aan kwam en dat gaf me wel weer een beetje een raar gevoel.

Het weer hier begint al erg zonnig te worden. Sommige mensen lachen me uit als ik zeg dat het zo warm is. Wat voor ons zomer is, is voor hun lente. Maar dit weer veroorzaakt ook een grote kans op tornados en dat gebeurde dit weekend dan ook. Er was een hele grote tornado net over Wichita en hij heeft gelukkig net gemist. We hebben vanacht in de kelder geslapen, om er zeker van te zijn dat we veilig waren. Het was wel erg griezelig want iedereen vertelde me hoe vernietigend ze kunnen zijn, en hoe het recht op ons af kwam enzo. Dus ik had niet zo'n probleem met in de kelder slapen al was het achteraf niet nodig. We hebben hier alleen last gehad van harde wind stoten. Een aantal weken geleden moesten Ronnie en ik ook al opeens naar de kelder voor twee minuten. Uit het niets begint het opeens extreem te waaien en vanalles vliegt in het rond dus wij gingen naar de kelder. Twee minuten later was alles weer over en twintig minuten later scheen de zon gewoon weer, no big deal.

Dus, dat was het weer, ik heb veel beleefd, het gaat goed hier, heb het naar mijn zin vooral nu voetbal begonnen is en ik echt iets te doen heb elke dag en niet alleen maar thuis zit met Mariah (die trouwens een manager is zodat ze naar al mijn wedstrijden kan). Ik heb me ondertussen ingeschreven voor Maatschappelijk Werk & Dienstverlening in Leiden, dus ik hoop dat het me gaat bevallen.

Hopelijk gaat alles in Nederland ook prima. Voel je vrij om een reactie achter te laten met hoe het met julie is, want dat wil ik ook erg graag weten. OH en ook nog heeeel erg bedankt voor iedereen die mij kaartjes stuurt! ik waardeer het echt heel erg en vind het ook super om soms weer een kaartje voor mij in bus te vinden. Als je niet snel een reactie van mij ontvant, het spijt me heel erg. Ik ben altijd van plan om een kaartje te sturen, maar ik vergeet het altijd omdat ik zo druk ben en dan internationale postzegels nodig heb, nogmaals sorry, maar heel erg bedankt voor iedereen die mij een kaartje heeft gestuurd, ik waardeer het echt.

Ik hoop iedereen snel weer te zien over twee maanden. Ik kan soms toch echt niet wachten om ook weer naar huis te gaan.

Veel liefs, Eveline

Het Amerikaanse leven

Lieve familie en vrienden,

Ten eerste wil ik jullie allemaal natuurlijk een gelukkig nieuwjaar wensen! Ik heb aan jullie gedacht toen het hier nog maar 5 uur was.

Maaar, laat ik beginnen waar ik mijn vorige blog gebleven was: eind oktober, wat natuurlijk in het teken staat van: Halloween! Nee, ik ben niet gaan ''Trick-or-Treat''en, maar ik heb wel snoep uitgedeeld. Shirley heeft Mariah en mij meegenomen naar Wichita waar een vriendin van haar woont. Zij decoreert en versiert haar huis volledig met alles en nog wat waar er maar ruimte te vinden is, voor elke feestdag die er is. De hele buurt doet daar aan mee, en dat was dan ook de buurt waar eerlijk waar ieder kind die avond te vinden was. Ik had versiering verwacht, maar ik had niet verwacht dat het zo groot zou zijn. Het was niet zomaar versiering, en een paar pompoenen, en het was niet zomaar een willekeurig huis in een straat. Een heel block was afgezet en er was politie om alles in de gaten te houden en ik zal foto's uploaden met een aantal huizen in die straten.

Niet lang na halloween, hadden we plotseling een periode met lichte aardbevingen. Nu hebben ze hier nooit aardbevingen, net als Nederland. Het episch centrum was ergens in Oklamhoma, maar de aardbevingen waren zo sterk dat we het hier helemaal konden voelen.

Het football seizoen is over, en de rockets mogen extreem trots op zichzelf zijn want ze hebben state gewonnen voor de aller eerste keer! Ze hebben uit 14 wedstrijden er maar 1 verloren en dat was de aller eerste wedstrijd. Vaak wonnen ze ook zonder het andere team ook maar een punt te laten scoren.Ik heb op een na, alle wedstrijden gezien. Ik ben zelfs naar een wedstrijd geweest die 5 uur verder op was. We zijn daar heen gegaan in een ''Pepbus'' zoals ze het heel leuk noemen. Het is gewoon een reguliere schoolbus, en zoveel pep was er nou ook weer niet. Maarja, ik was wel heel blij dat ik de wedstrijd heb kunnen zien, want dit was een van de belangrijke wedstrijden, en ook een goede.Voordat ik hier kwam had ik nog nooit een football game gezien, maar ik ben het nu toch wel leuk gaan vinden en vind het dan ook heel erg jammer dat het seizoen over is.

Het winterseizoen is nu begonnen en dat staat vooral in het teken van basketball, waar ik eigenlijk niet zo'n fan van ben. Dat zou ook kunnen komen omdat onze rockets niet zulke basketball als football spelers zijn. De meeste van de wedstrijden hebben we ondertussen verloren. Ik had me opgegeven als manager van het meiden-basketball team. Dit houdt kortgezegd in dat ik naar de wedstrijden moet komen en een soort van watermeisje ben en ik moet eigenlijk ook statistieken kunnen doen, maar dat hebben ze me nooit geleerd. Dat is omdat ze dit jaar meer managers hebben dan normaal, dus ik ben eigenlijk een beetje overbodig. Ik ga dus nauwelijks naar de wedstrijden en als ik er bij ben, doe ik niet zo veel. Ik denk dat ik de coach ga vertellen dat ik het niet meer doe. Ik hoop dat ze dat niet erg vindt.

24 november was Thanksgiving. Kortom, familie en een heleboel eten en natuurijk, Turkey! Dat is het enige wat ik er over kan zeggen. Ik dacht dat het altijd 's avonds was, maar ik kwam beneden in me pyjamatje, nadat ik lekker had uitgeslapen, blijkt er al familie te zijn, en kwamen ze langs voor lunch! Ja, beetje raar dus..

Die nacht, eigenlijk om 10 uur op thangsgiving al, begon de Black Friday sale. Ongeveer elke winkel in heel Amerika opent dan s' ochtends vroeg om maar de meeste klanten te krijgen en dan hebben ze mega sales. Walmart, DE amerikaanse winkel waar je werkelijk waar alles wat je maar wil kunt kopen, opende al om 10 uur, en we kwamen daar rond 11 aan. De hele parkeerplaats was vol, en we lopen naar binnen terwijl Shirley een parkeerplaats probeert te vinden die niet aan de andere kant van de stad is, en ik werd gewoon overweldigd bij de chaos en het aantal mensen. Ik geloof dat we uiteindelijk een uur in de rij hebben gestaan, met alle kassa's open! (30 om precies te zijn). Aangezien Mariah niet alleen naar Wichita mag rijden, heeft Shirley ons overal heen gereden, en Mariah en ik hebben zo'n beetje drie uur in het winkelcentrum rondgelopen terwijl Shirley in de auto aan het slapen was. We kwamen uiteindelijk om 5 uur 's ochtends thuis. Tja, je moet er toch wat voor over hebben.

3 December hadden we Snoball, onze winterdance. Mariah en ik zijn met twee andere uitwisselings studenten en een vriendin van hun gegaan. Het was heeeel veel gedoe om eindelijk helemaal klaar te zijn en veilig aan te komen op school, waar de dance gehouden werd, maar ik heb uiteindelijk een geweldige avond gehad! Het is standaard dat je eerst ergens gaat eten met je ''date'', en dan doorgaat naar de dans, dus dat hebben we gedaan. Ik had speciaal niet te veel gegeten van te voren, maar nog steeds kon ik mijn salade niet op en was mijn jurk heel strak. Ik had hem gekocht in Nederlands voor ons examengala wat nooit door is gegaan, en hij voelde toch wel wat strakker dan toen ik hem kocht. hmmm geen goed teken haha

En natuurlijk, de maand december, staat compleet in het teken van kertmis. Ze vieren het hier niet gewoon met het gezin, maar, zoals gewoonlijk, komt de hele familie langs en heeft iedereen cadeautjes voor elkaar en ze spenderen daar veel geld aan. Ook ik ben heel erg verwend dit jaar en ik ben iedereen hier daar heel erg dankbaar voor. Ik heb een heleboel kleine dingetjes gekregen en vooral een heleboel lotions, want daar zijn Amerikanen mee geobsedeerd. Ook iedereen die mij een kaartje heeft gestuurd, heel erg bedankt! Vond het erg leuk om elke keer weer een kaartje voor mij in de post te hebben.

Het wordt hier niet alleen groot versierd met cadeautjes, maar ook natuurlijk met versiering. Christmas Eve waren we bij familie van Ronnie en op onze weg naar huis zijn we door ''The Isle of Lights'' gereden. Filmpje en foto's zal ik hier ook op zetten.

Voor nieuwjaar hebben we vier dagen doorgebracht met de gekke familie van Shirley in een oud gebouw wat ooit een school was. Dat was best leuk om te zien. Once again, foto's komen hier op te staan. Het koste me even om daar aan te wennen, maar daarna was het heel gezellig al miste ik natuurlijk mijn eigen familie wel heel erg. Oud&nieuw wordt hier nauwelijks gevierd. Geen vuurwerk, geen aftellen. We waren een kaartspelletje aan het doen, en toen even gewacht tot iemands telefoon zei dat het 12 was en toen heeft Shirley even gejuicht, en dat was het dan. Best wel telleurstellend dus. Maar gelukkig had ik mijn eigen oliebollen mix! Mede mogelijk gemaakt door mijn lieve ouders die mij een heel pakket met allemaal nederlandse dingetjes er in. Iedereen heeft het geprobeert en ze vonden het heel lekker. Had ook niets ander verwacht, want is gefrituurt, een ander amerikaans ding. Ik vond het best bijzonder om te zien dat dit volgens mij de eerste feestdag is die in Amerika niet zo uitgebreid gevierd wordt als in Nederland. De gedachte dat ik oud&nieuw mijn hele leven nog op onze fantastische nederlandse manier kan vieren, maakte het wel een stuk makkeijker om doorheen te komen.

Dus, dat was het dan, halverwege. Ik heb de helft er op zitten, de andere helft moet nog komen. Hopelijk wordt het nog beter dan het al is geweest tot nu toe. Ik mag me zeer gelukkig prijzen met een gastgezin als deze, als ik andermans verhalen hoor.

Ik wil er nog lang niet aan denken dat ik ze hier achter ga laten in een paar maanden dus dat doe ik ook niet. Ik ga er nu vooral van genieten. Hopelijk genieten jullie ook, met wat je dan ook doet.

Groetjes aan iedereen!

Liefs, Eveline

Schoolspirit

Ik weet het, ik weet het, ik zou mijn blog proberen bij te houden en dat is nu alweer bijna 2 maanden geledendat ik dat zei, het spijt me! Ik kan me dus echt niet meer herinneren wat ik allemaal gedaan heb, maar ik zal proberen zoveel mogelijk te vertellen.

In het weekend van 23, 24 en 25 september heb ik Shirleys familie ontmoet. We hadden een family reunion van haar kant, en ze zijn me een stelletje hoor! Ze hadden me van te voren al gewaarschuwd, maar ze heeft inderdaad een gekke familie. Ik heb een leuk weekend gehad, maar het koste eerst wat tranen. Mariah wilde namelijk wat afstand, maar ze liet dat blijken door heel afstandelijk tegen mij te doen. Er waren zelfs anderen die het merkte en er was een meisje dat naar mij toe kwam en vroeg waarom ze zo gemeen tegen mij deed. Op dat moment was ik bij een familie waar ik niemand kende, en iedereen van mijn leeftijd was natuurlijk met Mariah. Ik voelde me dus heel alleen en buitengesloten. Ik ben naar Shirley toe gegaan en we hebben het met zijn drieen uitgepraat. Ze vertelde me dat dat haar manier is om duidelijk te maken dat ze wat afstand wil. Ik snap heel goed dat het moeilijk voor haar is om je hele leven enigskind te zijn, en dan opeens alles te moeten delen met je zus, waaronder familie, maar op dat moment is het enige wat ik wil naar huis. Thuis deden mijn broer en zussen nooit zo tegen me. Dus we hebben het allemaal uitgepraat en de rest van het weekend was gelukkig weer heel gezellig. Ik ben heel trots op haar, want we leren beide ongelofelijk veel van deze ervaring en ze is al extreem veranderd sinds ik hier ben, naar wat ik begrijp.

In de week van 3 tot 7 oktober was het spiritweek, and 7 oktober was de homecoming football game en dance. Geloof me, best week ever! In spiritweek heeft elke dag een eigen thema en proberen zoveel mogelijk zich te verkleden naar dat thema. Onze thema's waren cowboy/cowgirl, Harry Potter vs Starwars, I forgot to do my laundry en accesoires. En vrijdag draagt iedereen de schoolkleuren rood en wit. Het was super grappig om iedereen in rare kleding en complete Harry Potter of Starwars kostuum te zien en ik kon niet stoppen met lachten als ik door de gang liep. Ik heb zelf ook een beetje meegedaan, maar niet elke dag. Vrijdag hadden we ook een pep rally na school voor de wedstrijd. Ze proberen iedereen enthousiast te krijgen voor de game en laten de king en queen kandidaten spelletjes doen. Het is geweldig om te zien hoe opgewonden iedereen wordt omdat hun school team een ''belangrijke'' wedstrijd speelt. Die avond tijdens half-time werden de homecoming Kind en Queen gekozen. We hebben het andere team compleet ingemaakt (net zoals alle andere wedstrijden tot nu toe op de aller eerste na) en na de wedstrijd was de dance. Het was echt een hele leuke avond en ik ben weer een totaal nieuwe amerikaanse ervaring rijker! (:

In het weekend dat volgde was er een parade, waar alle football spelers, cheerleaders en school bands in mee liepen en speelden en nog veel meer. Er waren mannetjes op oude traktoren, cowboys op paarden en natuurlijk alle homecoming princessen & princes en the king & queen allemaal in hun eigen chique auto's

15 oktober ben ik met een hele groep naar een concert geweest. Ik geloof dat het de verjaardag was van een radiopresentator en ze hadden 5 acts dus ik heb The Freshmen, Breathe Carolina, JoJo, Iffy the Badman enn.. SHAGGIE! haha. De kaartjes waren maar 15 dollar dus dat was een hele goede deal, alleen zaten we wel in een tribune heel ver weg waar er totaal geen sfeer was. Maar gelukkig hadden we een oplossing: een van de meiden kwam wat vrienden van haar tegen die kaartjes hadden voor de dansvloer voor het podium. Slim als wij waren, smokkelden ze kaartjes naar ons en konden we een voor een met een van hun kaartjes naar binnen. Het was een geweldige avond en achteraf zijn we met zijn alle bij iemand een flim gaan kijken en zijn we daar blijven slapen.

Zaterdag 22 oktober was ik uitgenodigd door een andere buitenlandse uitwisselingstudent uit Duitsland om een pompoen te komen snijden met een paar anderen. Pumpkin carving was een zeer interessante ervaring haha. Pompoenen stinken vreselijk en het uithollen is een vies kwarwijtje! Het is slijmerig en het blijft in draden aan de binnenkant steken, maar stiekem maakte dat het eigenlijk wel weer heel erg leuk. Ik ben ondertussen al een echte pro geworden want ik heb er ook al een gesneden op school tijdens kunst, en een thuis (mijn vriendinnen zulle blij zijn te horen dat ik deze een snor heb gegeven haha)

Vorig weekend was een erg druk weekend. Het was een vierdaags weekend, en donderdag hebben we letterlijk niets gedaan, maar vrijdag speelden onze volleyball girls de wedstrijd om states best, ongeveer drie uur verderop en daar zijn we heen gegaan. Weer vond ik het geweldig om de sfeer mee te maken en te zien hoeveel leerlingen helemaal daar heen zijn gekomen om de wedstrijden te bekijken. Het niveau was ongelovelijk hoog en de spanning was enorm. We hebben niet gewonnen, maar ik heb heel veel respect voor ze, want ze hebben een paar goede wedstrijen gespeeld. Toen ik daar zat vond ik het toch wel jammer, dat ik niet in Amerika ben opgegroeid zodat ik dit al mijn schooljaren mee heb kunnen maken. De dag erna, zaterdag, zijn we afgereist naar Arkansas city, de voormalige woonplaats van Shirley en Ron, om daar de grote jaarlijkse parade te bekijken. Er was ook andere familie van Ron, waaronder Drew, hun kleinzoon. Met zijn alle hebben we een hele berg snoep verzameld (want dat is voor de kleine kinderen de enige reden om daar heen te komen) en hebben we oude auto's, versierde wagens en nog veel meer kunnen bekijken.

Ondertussen zijn ook ons football en crosscountry team naar state gegaan dus voor en kleine school doen we het super goed! Het volgende seizoen komt er aan en dan kan iedereen weer andere sporten doen. In de winter is dat jongens en meisjes basketball, worstelen (haha) en volgens mij sinds dit jaar ook zwemmen voor jongens en meisjes. Ik ben van plan om het meisjes basketball team te managen, wat inhoudt dat ik een soort hulpje ben van de coach zodat ik weer wat nieuwe mensen kan ontmoeten en omdat ik zelf toch niet goed genoeg zou zijn. Daar heb ik morgen een soort van meeting voor, dus dan zal ik het denk ik wel horen.Op school gaat het ook nog steeds heel goed. Ik heb nog steeds allemaal A's (9-10), al zijn sommige wel op het randje.

Ik zal echt proberen om mijn blog wat beter bij te houden, zodat ik ook niet een heleboel moet inhalen elke keer, want dan blijf ik het maar uitstellen. Heeeeeeeeel veel groetjes aan iedereen thuis! Ik mis jullie enorm veel! Laat aub een reactie achter en vertel me hoe het met jullie is in het kleine kikkerlandje van ons.

Heel veel liefs, Eveline

''I ain't here for a long time, I'm here for a good time!''

Dat is de songtekst van een countrysong: een van mijn nieuwe liefdes hier in the US of A. Het lijkt wel of elke country song lief en schattig is en geloof het of niet, maar ze maken nog redelijk goede muziek ook! Naast countrymusicben ik ook helemaal weg van het eten en drinken hier (Subway sandwiches, Dr. pepper, wat cola met een soort kersensmaakje is, alle fastfood ketens, waar iedereen heen gaat om elkaar te ontmoeten of om gewoon even een drankje te halen ofzo.), van school en hoe veel en hoe belangijk alles daar omheen is, en van het prachtige kansas en natuurlijk hou ik van mijn nieuwe familie. Kortom, ik hou van Amerika!

Now, don't get me wrong, ik mis Nederland heel erg. Ik mis mijn scootertje, die mij overal heen kon brengen waar ik maar wilde, ik mis dat ik overal heen kon fietsen als ik iets nodig had. Ik mis de eemnesser koetjes in de weilanden, mijn eigen bed en natuurlijk al mijn familie en vrienden nog het meest!

Beide gevoelens lijken steeds sterker te worden naarmate ik langer weg ben van huis. Ik begin eindelijk een beetje vrienden te maken, al is het nog steeds best oppervlakkig, maar dat helpt heel erg mee aan dat ik me steeds meer thuis voel hier. Toch merk ik dat ik een lichte vorm van heimwee begin te krijgen. Ik zou zo graag gewoon weer even het oude willen, gewoon een dagje thuis waar alles moeiteloos en gewend was, weer een nachtje in mijn eigen bed in mijn eigen vertrouwde kamertje. Het is echt niet zo dat ik me niet huis voel hier, of dat ik iets heb tegen mijn kamer delen met Mariah, want ik heb het super! I'm just saying, alles heeft zo zijn voor- en nadelen.

Ik heb dus mijn laptop gekregen vorige week maandag, eindelijk! Ik was zo blij om hem eindelijk te hebben en het beste is: Het is een Macbook! Wel jammer dat ik er niets op kan downloaden omdat het een schoollaptop is..... Dinsdag had de school een ice cream social georganiseerd (lees vorige blog) en dat was echt super gezellig! Heb wat leuke mensen ontmoet en de andere exchange students wat beter leren kennen. Ze hebben ons gefilmd terwijl we ons voorstelde en iemand van KAY club wat over ons vertelde (daar hadden we eerder een formulier voor in moeten vullen). Ze hebben alle informatie ook gebruikt om een artikel over ons te schrijven en the Rose Hill newspaper! Het was zo gezellig dat ik me denk ik ook ga inschrijven voor KAY club. Naar wat ik begrijp doen ze soms vrijwilligers werk en dergelijke, en hebben ze ontbijt met z'n alle op school op woensdag (late start).

Vrijdag was de eerste officiele Footballgame (elke vrijdag is FridayNight Football) en zoals ik eerder al meldde, ik vind het geweldig om naar te kijken. Al hebben we niet gewonnen, en waren er spelers met kramp in hun benen en bloedende vingers, ik heb mezelf wel vermaakt :)

Normaal gesproken doen we niet zoveel in het weekend, dat zijn hun rustdagen, dus ook die van mij! Maar dit weekend zijn we zaterdag naar de Drive-In geweest. Je betaalt maar 10 dollar per auto, en voor dat geld krijg je die films te zien. Wij hebben Friends with benefits en Bad teacher gezien. De derde film was Fright nights, maar voor die begon waren wij al weg want het was al half 1 's nachts helaas. Wat me opviel was dat je daar dus echt mensen rond ziet lopen in pyjamas! Soms heb ik toch wel mijn twijfels over die Amerikanen haha! Al is het weekend hun rust moment, zondag gaan we meestal wel naar de kerk, en vooral die zondag want ze hadden een Pot Luck. Dat houdt in dat iedereen wat te eten meeneemt en dat je dan met z'n alle gaat eten, typisch Amerikaans en man, die Amerikanen kunnen er wat van! Alles was super lekker! Vooral de toetjes: beste chocolatechip coolies ooit, brownies, allerlei soorten cheesecake, regular en creamy tiramishu en nog veel meer). Ja ik weet het, Ik kon thuis met 10 kilo meer vlees op mijn botten!

Afgelopen vrijdag was de Football game helemaal geweldig. Onze Rockets hebben gewonnen, niemand had pijn of iets, en de sfeer was super gezellig, en ik was met super leuke mensen! Ik voelde me op dat moment echt deel van de school. De keren hiervoor was ik alleen met Mariah, maar nu waren we met een groep mensen en het was super gezellig. De regen die neer viel heeft mijn avond niet kapot kunnen maken. Ik begin het spel ook steeds beter te begrijpen. Een paar leuke dingetjes die me opgevallen zijn: we hebben de typische hot quarterback teamcaptain hier! en wanneer er een wedstrijd is, gaan alle spelers in hun shirt en alle cheerleaders in hun cheeroutfit naar school.

Zaterdag hebben Mariah en ik een filmdagje gehouden en hebben we 4 films gekeken, terwijl Shirley en Ronnie in Oklahoma waren tot 's avonds laat. Zondag hebben Mariah en ik een beetje shopping gedaan, maar omdat ze nog niet in haar eentje naar Wichita mag rijden van Shirley, waren er maar 5 winkels.

School is redelijk simpel hier, zoals wiskunde, al zijn er vakken waar ik wel een beetje moeite mee heb zoals American History. Teamsports gaat goed met mijn tubes tegen mijn shinsplints. (Ik merk het wanneer ik ze niet draag). Verder zijn docenten hier gewoon raar: Ik heb een frans docente en ze stempelt je werk af als het gedaan hebt, en laatst had ze een stempel die ''Kwak Kwak'' zei, dus elke keer als ze iemand's werk afstempelde, kwaakte ze! Ik zat daar verbijsterd toe te kijken en een jongen die net langs liep keek me aan en we hadden beiden zoiets van What the heck?! (oke, heb serieus even goed moeten nadenken hoe ik deze zin ging formuleren zonder het woord ''like'', hoe erg is dat?!)

Goed, dit was wel weer genoeg verhaal voor nu. Ik hou jullie op de hoogte van wat ik allemaal meemaak en zal proberen wat meer en betere foto's te maken en ze ook echt te uploaden.

Hou me op de hoogte van wat er allemaal gebeurt in Nederland en keep up de reacties hier, want ik lees ze echt en ik vind het leuk om te lezen! :)

Love you all

American High School: schoolbusses, -lunches and sports

Hey,all you Netherlandeans!

Ja,op mijn eerste dag, dat was wat een jongen dacht dat mensen uit Nederland genoemd werden. Dit geeft al aan hoe hoog het niveau hier is.Maar laat ik beginnen bij het begin.

woensdag 17 augustus: Mijn aller eerste schooldag, en hoewel ik zenuwachtigwas, wasik er helemaalklaar voor. 's Ochtends vroeg extra vroeg opgestaan (6 uur), zodat ik tijd had om een beetje mijn nieuwe ochtend ritme te vinden, en zodat ik niet te laat kon zijn. Geheel fris en met al mijn spullen rijden Mariah en ik weg, op naar school. Even terzijde: meerijden in de auto van Mariah is een feestje! Haar auto heeft een super harde bass&trebble, en ze zet haar volume altijd heel hoog, en als een van ''onze'' 20 liedjes op komt, zingen we uit volle borst mee.

Ruim 10 minuten voor school begint rijden we de parkeerplaats op die al bijna volledig volgepakt staat, inclusief een gloednieuwe, gele Camaro! (ja, Ingrid, een BumbleBee!). We lopen naar binnen en het is daar net zo druk als de parkeerplaats aangaf. De tafels van de kantine liggen vol met iedereen rooster en lockernumber en combination. Waarom ze niet gewoon sleutels gebruiken, ik heb echt geen idee, maar dat zou zo veel makkelijker zijn! Mariah heeft me geholpen om mijn kluisje te openen, wat nog wel een paar keer vaker nodig is. (Ik heb ondertussen wel door hoe het moet, en ben zelfs zo cool dat ik andere uitwisselings studenten help met het openen van hun kluisje!)

De lessen beginnen en ik realiseer al snel dat het me op dat moment nog niet echt bevalt. Omdat de plaats waar ik woon, en de school waar ik heen ga, redelijk klein zijn, kent iedereen elkaar al sinds de kleuter school en heeft iedereen zijn vriendenclubje en de mensen die ze niet mogen. Ik aan de andere kant ken vrijwel niemand. Dat maakte het een erg saaie dag, wat nog versterkt werd door het feit dat alle leraren alleen maar over zichzelf vertelde en wat we dit jaar gaan doen. Ik heb wel met wat mensen gepraat, maar ik kwam mezelf wel tegen doordat ik het niet gemakkelijk vind om echt contact te leggen mensen, al heb ik wel met mensen gepraat. Mariah en ik hebben drie vakken en lunch samen, en ik ben zo dankbaar dat ik haar heb als mijn gastzusje! Deze ervaring was nu al niet hetzelfde geweest als ik haar niet had. Dus met lunch ben ik bij haar gaan zitten. De schoollunches zijn hier best redelijk. Ze hebben elke dag salade bar, wat neer komt op sla en wat groente of fruit, en dan iets dergelijks als pizza of chickennuggets of iets dergelijks (Jep, typisch Amerikaans..)

Na een dag met veel nieuwe indrukken: een paar leuke momenten, wat saaie en vervelende momenten, wat betekenisvolle blikken van Mariah, als ik mezelf voorstelde als Evelin (ze willen dat mijn naam gewoon goed uitgesproken word) en gekke, excentrieke docenten zat mijn schooldag er op. Mariah had volleybal tryouts na school dus ik moest alleen met de schoolbus naar huis en geloof me, dat was ook niet echt een pretje. Het was, zoals elke dag, super warm buiten en aangezien de schoolbus geen airconditioning heeft zweette ik me kapot, en iedereen die maar een beetje in de buurt komt van mijn leeftijd, heeft zijn eigen auto dus de bus zat vol met jongere kinderen die liepen de schreewen. Je kunt wel begrijpen dat ik dus heel erg blij was toen ik eindelijk weer thuis was!

Ik heb hetzelfde rooster elke dag, ook op woensdag (late start: school begint om 9:05 in plaats van 7:55) wanneer alle lessen wat korter zijn. Helaas voor Mariah heeft ze het volleyball team niet gehaald, maar gelukkig voor mij hoef ik niet meer alleen met de schoolbus te rijden. Vrijdag hadden we een assembly 's ochtends waar regels en activiteiten en docenten en meer werden besproken en 's avonds was er een soort ''feestje''/bijeenkomst voor alle leerlingen waar Mariah, haar vriendin Ashley en ik heen zijn gegaan. Zondag heeft mijn gastgezin mij meegenomen naar mijn eerste Kansas Rodeo! Helaas was mijn camera leeg dus ik heb alleen drie slechte foto's kunnen nemen...

Afgelopen week ging het al beter. Ik heb nog geen echte vrienden gemaakt, maar ik leer steeds meer mensen kennen en ik ben van Geometry overgeplaats naar pre. calc.- trig., wat zo'n beetje het hoogste is wat je kunt doen op het gebied van wiskunde, en ze behandelen nog steeds dingen die ik zo'n beetje 2 a 3 jaar geleden heb gedaan. Ik had dan ook niet echt verwacht dat het niveau hier heel hoog zou zijn. Donderdag had de school een zogenaamde ''Soap Scrimage''. De football spelers van onze school spelen dan tegen elkaar, en om te mogen kijken hoef je alleen wat zeep mee te nemen, zodat ze zich daarna kunnen wassen. Het was mijn aller eerste football game, en ik vond het erg entertaining eerlijk gezegd: al die jongens die tegen elkaar aan staat te duwen, ik heb me wel vermaakt,ook al snap ik het nog steeds niet helemaal. Ik heb bedacht dat ik maar een footballer moet datendie het me uit kan leggen, endat zal niet zo moeilijk zijn, want zo'n beetjeelke jongen op school is een football speler!Mariah heeft me geintroduceert aan wat meer mensen, en vond dat ik zo sociaal was om mee te komen, dat ze dat maar even meldde. Ik voel me zo geliefd hier. Mariah zei zelfs dat als er een beschrijving zou zijn van de perfecte foreign exchange students, mijn foto daar bij zou staan! Isn't she lovely?!

Ik kijk al uit naar aankomende week. Als het goed is krijg ik maandag eindelijk mijn laptop en dinsdag ben ik uitgenodigd voor een ''Ice cream social'', waar iedereen die wil komen, de foreign exchange students van dit jaar kan ontmoeten. Vorig jaar waren er maar liefst 8(!) Duitsers, dit jaar zijn het er drie, een Nederlander (ik natuurlijk), iemand uit Zweden en iemand uit Zwitserland, allemaal meisjes. Dan vrijdag is de schools eerste officiele Footballgame tegen een andere school.

Ik weet dat ik nog geen foto's op mijn blog heb gezet, maar die zullen snel komen, als ik mijn eigen laptop heb, dus nog even geduld!

Ik mis jullie allemaal heel erg (al heb ik gelukkig nog geen last gehad van echte heimwee). Iedereen, hou mij op de hoogte van alle interessante dingen die daar in Nederland gebeuren!

Love, Eveline

Mijn eerste weken

Ik weet het, ik weet het: Ik loopontzettend achter! Ik heb mijn eerste schooldagen al achter de rug, maar nu eerst mijn eerste weken:

Nadat ik mijn koffers gevonden had, zijn we dus naar huis gereden, waar ik meteen een rondleiding kreeg. Het is een schattig huisje, en Mariah en ik hebben de complete bovenverdieping samen. Mijn CR had ze verteld dat ik waarschijnlijk wel heel erg hongerig zou zijn, maar dat was dus echt niet zo! Ook had ze aangeraden om niet te veel te plannen voor de eerste dagen omdat ik best wel moe zou zijn, maar dat viel ook heel erg mee. Ik heb vrijwel geen last gehad van een jetlag (op woensdag avond na). We hebben zaterdag niets gedaan. Zondag zijn we naar de kerk geweest, wat heel anders is dan in Nederland: gewoon een gebouw met een ruimte met podium en stoelen er in, waar een man preekt en waar we met z'n alle zingen (waardoor ik tranen in mijn ogen kreeg, want ergens zijn waar je niemand kent en alles anders is, is best emotioneel) en het was Mariah's verjaardag dus er kwamwat familie langs. Haar neefje dacht dat ik gewoon een vriendin van Mariah was totdat hij vroeg wanneer ikzou komen en Mariah gilde dat ik er al was!Maandag hebben we ook niets gedaan, totdat Shirley zei dat ik mijn tas maar eens moest uitpakken. Ik had daar echt geen zin in, en had het dus al uitgesteld. Mijn spullen uitpakken was dan ook niet echt een pretje, want dat maakt het wel definitief dat ik hier zal blijven voor een langere tijd. Daarna hebben Shirley en Mariah me meegenomen voor een tochtje door alle dichtbij liggende stadjes (Ze wonen ergens in het midden van Augusta, Rose Hill, Andover, Derbyen nogeen paar). Ik merkte al meteen dat door gewoon al te praten met hun over Nederland en Amerika, ik bezig was en dat maakte de heimwee al was minder. Deze eerste dagen at ik vrij weinig. Het eten is echt heel rijk en vullend, en mijn maag was daar totaal niet aan gewend. Daarnaast is alles nieuw en had ik een beetje last van heimwee, omdat we vrijwel niets gedaan hadden, dat maakte dat ik me natuurlijk niet helemaal 100% voelde.

Dinsdag hebben we boodschappen gedaan en zijn we langs de YMCA gegaan om te zorgen dat ik betrokken werd in hun familiepakket zodat ik daar gewoon langs kan gaan wanneer ik wil. De YMCA is een soort faciliteit waar je kan sporten. Die avondhebben Mariah en ik een zumba les gevolgd wat heel leuk was.

Woensdag ochtend hebben we opgepast voor twee meisjes en zijn we naar school geweest voor mijn enrollment en daar heb ik mijn vakken gekozen. In eerste instantie waren mijn vakken: geometry, conceptual physical science, US government, American history, Junior English, painting/drawing en French. De man die mij hielp zei dat ik beide US government en history moest hebben, maar later bleek dat niet zo te zijn. Shirley heeft school gebeld dat ik dat wilde veranderen en toen hebben ze willekeurig current issues gekozen, maar dat wilde ik ook niet volgen. Uiteindelijk is het team sports geworden, zodat ik nog een beejte beweging krijg. Ik heb namelijk besloten om toch geen tryout te doen voor volleyball want die woensdag kreeg ik het rooster daarvoor, en dan zou ik elke dag moeten sporten en het lijkt me beter om rustig te beginnen, aangezien mijn blessure net over is. Vervolgens zijn we 's avonds The Little Mermaid de musical geweest wat heel leuk was en goed gespeeld!

Donderdag ochtend hebben we weer opgepast voor de twee meisjes en ben ik naar school geweest voor mijn physical. Dan testen ze of ik helemaal gezond ben en of ik mag sporten. Dit is verplicht om te hebben als je ergens in het jaar wilt sporten. Daar heb ik al was mensen ontmoet en ze waren heel aardig. Al kreeg ik wel meteen al de stomste vraag die ik waarschijnlijk dit jaar zal krijgen (hoop ik): ''Do you have high schools where you are form?''. Oke, is dit serieus? Ja, dat was het. Later op school kreeg ikde vraag van dezelfde jongen of ik wist wat Steroids zijn.. Juist... Ook hebben we boodshappen gedaan voor ons verjaardagsfeestje zaterdag.

Vrijdag was mijn verjaardag! Shirley had een hele mooie cake gebakken met topping in mijn lievelings kleur: lichtblauw. s' Ochtends heb ik geskyped met thuis. Ik had verwacht dat ik zou gaan huilen wanneer ik ze zou zien, maar dat was totaal niet zo. Het was heel leuk om ze te spreken, en om Ingrid te feliciteren. Toen zijn we 's middags gaan shoppen en heb ik voor mijn verjaardag mijn eerste manicure/pedicure gehad, wat hier veeel goedkoper is dan in Nederland. Helaas begonnen mijn vingernagels de volgende dag al af te brokkelen door het leggen van knopen in ballonnen :(

Zaterdag hadden we dus ons verjaardags feesje. Mariah had iets van 30 mensen uitgenodig en uiteindelijk zijn alleen maar haar neef, nicht en haar vriendin, en haar beste vriendin op komen dagen, wat best wel hard was. Ondanks dat was het echt heel gezellig en we hebben tot twee uur s' nachts Monopolie gespeeld! (helaas niet gewonnen).

Zondag was weer een dagje niets doen en uitrusten en maandag had ik exchange student orientation, waar ik alle andere exchange students ontmoet heb die ook onder Cherylsregio vallen. We hebben eerst een 29'' pizza gegeten en we kregen een pakket met informatie waar Cheryl even sneldoorheen isgegaan en vervolgenszijn we gaanbowlenen hebben in go-karts gereden.Het was super gezellig! Ik merkte wel al meteen dat mijnEngels niveua een stuk hoger is dan dat van alleanderen, en daar heb ik ook al veel complimentjes over gehaden het is al meerdere keren voor gekomen dat mensen in eerste instantie niet door hadden dat ik buitenlandswas.'s Avonds had ik een feestje van Megan, een meisje dat ik al kende via facebook. Ze is een sophomore, wat inhoud dat ze twee jaar onder mij zit, en er waren dus veel van haar vrienden die ook allemaal sophomore waren. Er waren ook twee andere exchange students die ze had uitgenodigd. Ik wilde me niet te veel afzonderen van de rest door alleen met hun te praten, maar zij waren de enige die ik kende en het was in het begin wel ongemakkelijk omdat niemand ons kende. Later waren een paar jongens een balspel aan het spelen en Megan vroeg of we mee wilde doen. Ik verveelde me toch dus waarom niet. Uiteindelijk stonden ik en de andere exchange students in het midden van een groep die ons allemaal vragen stelde en had ik een hele leuke avond!

Dinsdag hebben we de laatste dingetjes gekocht voor school en hebben Mariah en ik weer aan zumba gedaan! Ik was helemaal klaar voor school!

Het leven hier is heel anders. Het is hier heel ruim en waar wij wonen is het gebruikelijk om een landgoed te hebben van 20 acers! Echt waar, pap, mam, jullie moeten hier een huis kopen! Het is ideaal voor jullie! Nadeel is alleen dat alles wel ver weg is en dat ik overal heen gebracht moet worden door iemand met een auto. Het is hier ook super warm! Het is hier lke dag zo'n beetje 100 graden Fahrenheit wat gelijk is aanongeveer 35 tot40 graden celsius

Het eten hier is ook heel vet en ze eten dingen voor ontbijt en lunch die wij zouden eten als avond eten of zelfs alleen zouden snacken zoals chips. Gelukkig hebben ze ook brood en hagelslag (gewoon chocolate sprinkles) en ze hadden ook een paar kleine pakjes yoghurt en iets crunchy-like voor me gekocht. Normaal gesproken eten ze voor ontbijt hier pannekoeken, worstjes of french toast of iets dergelijks.

Ik begin al gewend te raken aan het Engels en ik kan het redelijk goed verstaan. Alleen Ronnie murmeld nogal dus ik moet nog wel eens vragen of hij het wil herhalen, maar ze hebben me vanaf het begin al duidelijk gemaakt dat hij geen southern accent heeft haha.

Het was in het begin heel erg wennen aan mijn nieuwe familie: ze zijn totaal anders! Maar ik begin me steeds meer te realiseren hoe blij ik met ze ben! Ze zijn super lief voor me en ze behandelen me als hun eigen dochter. Ik moet klusjes doen, maar daar krijg ik dan wel zakgeld voor! Ook zit ik in hun telefoon familieplan en ik hoef er niets voor te betalen! Ze hadden hier een telefoon die al in het plan zat, maar die ze nooit gebruikten, dus ze zeiden: hier heb je een telefoon, en nu kan ik onbeperkt sms'en! Mariah is ook echt een topkind: ze is hilarisch en ik kan echt lol met haar hebben.

Kortom, ik heb het super goed hier. Toch mis ik Nederland en jullie allemaal heel erg! Ik zal proberen ommijn blog wat beter bij te houden, maar hetschrijven van een blog neemt best wat tijd in beslag en ik heb de afgelopen dagen gewoon weinig tijd gehad.

Voor de mensen die mij een kaartje of een sms hebben gestuurd: heel erg bedankt, dat betekende veel voor me. Ik check soms mijn oude mobiel nog,maar als iemand mijn nieuwe nummer wil, of mijn adres, stuur me gewoon een mailtje en dan geef ik het je.

Grootjes aan iedereen, miss you all!

Liefs, Eveline

p.s. sorry dat het zolang is, maar ik wil alles hier hebben voor jullie, en voor mij zodat ik het later nog eens kan doorlezen. Hopelijk ben ik niet te veel vergeten :)

NYC!

Het is alweer1,5 week geleden, dus ik zal weer even flink moeten graven. Hopelijk kan ik me alle nog herinneren:

Dinsdag tijdens het inpakken was even een inkak-momentje. Ik zag het niet meer zitten. Ik had zoveel energie gestoken in alles afgerond te krijgen, dat toen ik eindelijk klaar was, en mijn koffer achter in de auto lag, ik even brak.

De volgende ochtend werd ik echter wakker met nieuwe energie! Zodra ik in mijn ''I (L) HS'' shirt klaar stond, voelde het allemaal weer goed.

Eenmaal aangekomen op Schiphol sloot ik me aan bij de rest van de groep. We kregen nog een korte instructie, en vervolgens zijn we in de enorm lange rij gaan staan om in te checken. Ik denk dat we uiteindelijk 1,5 `a 2 uur in de rij hebben gestaan. Helaas verlopen dit soort dingen bij mij nooit erg soepel. Ik vermoede al dat mijn handbagage te groot was (Het was een soort koffer, die ik speciaal hiervoor had gekregen met kerst) en onze TA begeleiders wilde dat ik het liet checken. En inderdaad hij was te groot, dus ik moest het als een tweede koffer inchecken. Dat kon alleen met een creditcard, en die heb ik nog niet, dus iemand is mijn vader gaan halen, die de kosten heeft betaald, en ik heb snel alle belangrijke dingen uit mijn koffer in een tas moeten stoppen.

Toen uiteindelijk iedereen ingecheckt had, was het al tijd om door de paspoort controle te gaan. Iedereen zou ook nog op de foto met familie en vrienden, maar daar was bij mij niet eens tijd voor! Ik heb dus heel snel afscheid moeten nemen. Het was erg zwaar maar gelukkig had ik Rosa. We zijn samen (ik in tranen en met rode ogen) door de paspoort controle gegaan.

In het vliegtuig zat ik naast niemand die ik kende, maar gelukkig kon Jessica (onze TA begeleidster) regelen dat ik met iemand van plaats wisselen zodat ik naast iemand van onze groep zat tijdens mijn eerste keer vliegen. De opstijgen en dalen was heel gaaf, maar de 8 uur daartussen in waren saaaaaai! so much for my first time flying!

Vervolgens vlogen we naar van Chigago naar Newark, en daar zaten we wat dichter bij elkaar met z'n alle. Voor ons gevoel was het al iets van 1 uur 's nachts, dus iedereen was uitgeput, en dan is vliegen net als autorijden terwijl je moe bent; niet fijn! We moesten nog even wachten op de bus, en zijn naar het hotel gebracht, waar ik heeeerlijk heb geslapen.

New York is echt een geweldige stad! De eerste dag zijn we met de bus door wat straten gereden en hebben we onze tourguide opgehaald. Hij was echt hilarisch en hij kon zoveel leuke en interessante dingen vertellen over ''zijn stad''. We hebben toen een rondje gedaan door Central Park. Vervolgens hebben hadden we heel even tijd om rond te lopen en zijn we gaan eten. Daarna zijn we over de Brooklyn Bridge gelopen, en hadden we wat tijd om te shoppen. We hebben gegeten bij PastaLovers, waar ze ons heeel graag weer snel weg wilde. Na het eten zijn we op Top of the Rock geweest waar je een prachtig uitzicht had over zo'n beetje heel New York!

De tweede dag zijn we naar het Vrijheidsbeeld geweest. Het was veel kleiner dat ik verwacht had, al was het nog steeds groot. Daarna zijn we naar Ground Zero gereden en zijn we in St. Pauls Chapel geweest, wat als een opvang centrum diende voor alle vrijwilligers die hielpen na 9/11. We hadden lunch en zijn vervolgens naar Coney Island geweest waar ik in de oudste achtbaan ben geweest. Bepaald niet comfortable maar wel super gaaf! Ik ben nog even op het strand geweest en we hebben een deel van een freakshow gezien (really freaky!). We zijn toen met de bus naar Times Square, wat ook echt geweldig was! Daar hebben we gegeten bij The HardRock Caf'e. We zijn terug gereden naar het hotel, terwijl we nog even een feestje hadden in de bus.

Terug in het hotel kregen we nog even instructies over het doorvliegen naar je gastgezin en hebben we nog even zitten kletsen. We hadden een super leuke groep en ik mis iedereen en de stad! Ik had zo graag nog wat meer met ze willen rondhangen. Zelfs onze begeleidsters zeiden dat we een leuke groep waren: we zeurden (bijna) nooit, we waren altijd op tijd, en iedereen kon goed met elkaar opschieten. In tegenstelling tot de Duitsers, waarvan er altijd een paar te laat waren, en die niet echt gezellig overkwamen op ons.

Na een nacht van vier uur slapen, was het alweer tijd om op te staan. Ik begon toch wel erg zenuwachtig te worden want binnen een paar uur zou ik mijn gastgezin ontmoeten en ik moest in mijn eentje vliegen! In New York hadden we het veel te druk om me daar druk over te maken, maar nu was het moment daar. Ik ben met 6 anderen naar Chigago gevlogen waar we een voor een afscheid van elkaar hebben genomen. Mijn vlucht is helemaal foutloos verlopen en ik hoefde niet eens voor mijn tweede koffer te betalen, dus dat was geluk.

Ik kwam aan in het kleinste vliegtuigje ooit, waar je uit moest stappen via een trapje en zelf naar het vliegveld moest lopen. Daar stond mijn gastgezin mij op te wachten en te springen met posters. Ik heb mijn koffers opgehaald en we zijn naar ''huis'' gereden in de hitte!

Ik mis jullie allemaal al heel erg, maar gelukkig zijn ze hier heel lief voor me! :)

Heel veel liefs, Eveline

To be continued...

Vaarwel Nederland, hallo Kansas USA!

Over bijna 12 uur gaat het dan toch echt gebeuren! Na een jaar lang plannen, informatiebijeenkomsten, aanmeldings pakketten en formulieren invullen en klaarstomen gaat mijn avontuur nu eindelijk beginnen! Het is een raar idee dat dit het laatste nachtje in mijn eigen bed zal zijn!

Ondanks dat ik me niet aan mijn eigen planning heb gehouden heb ik er toch heel veel aan gehad met het op orde krijgen van aaaaall mijn spullen. Het heeft me vandaag bloed, zweet en tranen gekost om alles nog bij elkaar te krijgen maar het is me gelukt.Het was behoorlijk stressen (nog steeds: hoop dat mijn handbagage niet te groot of te zwaar is of dat ik iets vergeten ben of niet in orde heb)en allemaal dingen die ik nog moest doen waar ik nooit rekening mee had gehouden kwamen vandaag ineens op!

Ik heb uiteindelijk nooit geskypedmet mijn gastgezin maar datvind ik niet zo heel erg. Ik zal ze zaterdag wel ontmoeten en dan heb ik daarde rest van het jaar nog voor! :)Mariah is al bezig geweest met het maken van ''Welcome Eveline'' posters en heeft als ik het goed begreep vandaag haar eigen auto gekregen waarin ze ons elke dag naar school gaat rijden!

Ik heb maandag 15 augustus volleyball tryout om 6 uur 's ochtends(!?), die ik waarschijnlijk echt ga verpesten, maar ik kan het maar beter gewoon proberen toch? :P Dan ga ik 's middags bowlen met mijn CR en alle andere exchange students die onder haar vallen. Daar heb ik echt heel veel zin in! lijkt me super gezellig en leuk om alle anderen te ontmoeten.

Morgen is DE dag. Het afscheid gaat zwaaaar worden maar het is het dubbel en dwars waard! Ik zie mijn afscheids comité morgen ochtend vroeg om 8 uur op schiphol!

Ik ga iedereen missen, maar ik zie jullie volgend jaar allemaalweer! Wens me succes met mijn aller eerste keer vliegen! Mijn volgende bericht is vanuit het zonnige Amerika! Kan niet wachten! :D

Liefs, Eveline