Ik weet het, ik weet het: Ik loopontzettend achter! Ik heb mijn eerste schooldagen al achter de rug, maar nu eerst mijn eerste weken:

Nadat ik mijn koffers gevonden had, zijn we dus naar huis gereden, waar ik meteen een rondleiding kreeg. Het is een schattig huisje, en Mariah en ik hebben de complete bovenverdieping samen. Mijn CR had ze verteld dat ik waarschijnlijk wel heel erg hongerig zou zijn, maar dat was dus echt niet zo! Ook had ze aangeraden om niet te veel te plannen voor de eerste dagen omdat ik best wel moe zou zijn, maar dat viel ook heel erg mee. Ik heb vrijwel geen last gehad van een jetlag (op woensdag avond na). We hebben zaterdag niets gedaan. Zondag zijn we naar de kerk geweest, wat heel anders is dan in Nederland: gewoon een gebouw met een ruimte met podium en stoelen er in, waar een man preekt en waar we met z'n alle zingen (waardoor ik tranen in mijn ogen kreeg, want ergens zijn waar je niemand kent en alles anders is, is best emotioneel) en het was Mariah's verjaardag dus er kwamwat familie langs. Haar neefje dacht dat ik gewoon een vriendin van Mariah was totdat hij vroeg wanneer ikzou komen en Mariah gilde dat ik er al was!Maandag hebben we ook niets gedaan, totdat Shirley zei dat ik mijn tas maar eens moest uitpakken. Ik had daar echt geen zin in, en had het dus al uitgesteld. Mijn spullen uitpakken was dan ook niet echt een pretje, want dat maakt het wel definitief dat ik hier zal blijven voor een langere tijd. Daarna hebben Shirley en Mariah me meegenomen voor een tochtje door alle dichtbij liggende stadjes (Ze wonen ergens in het midden van Augusta, Rose Hill, Andover, Derbyen nogeen paar). Ik merkte al meteen dat door gewoon al te praten met hun over Nederland en Amerika, ik bezig was en dat maakte de heimwee al was minder. Deze eerste dagen at ik vrij weinig. Het eten is echt heel rijk en vullend, en mijn maag was daar totaal niet aan gewend. Daarnaast is alles nieuw en had ik een beetje last van heimwee, omdat we vrijwel niets gedaan hadden, dat maakte dat ik me natuurlijk niet helemaal 100% voelde.

Dinsdag hebben we boodschappen gedaan en zijn we langs de YMCA gegaan om te zorgen dat ik betrokken werd in hun familiepakket zodat ik daar gewoon langs kan gaan wanneer ik wil. De YMCA is een soort faciliteit waar je kan sporten. Die avondhebben Mariah en ik een zumba les gevolgd wat heel leuk was.

Woensdag ochtend hebben we opgepast voor twee meisjes en zijn we naar school geweest voor mijn enrollment en daar heb ik mijn vakken gekozen. In eerste instantie waren mijn vakken: geometry, conceptual physical science, US government, American history, Junior English, painting/drawing en French. De man die mij hielp zei dat ik beide US government en history moest hebben, maar later bleek dat niet zo te zijn. Shirley heeft school gebeld dat ik dat wilde veranderen en toen hebben ze willekeurig current issues gekozen, maar dat wilde ik ook niet volgen. Uiteindelijk is het team sports geworden, zodat ik nog een beejte beweging krijg. Ik heb namelijk besloten om toch geen tryout te doen voor volleyball want die woensdag kreeg ik het rooster daarvoor, en dan zou ik elke dag moeten sporten en het lijkt me beter om rustig te beginnen, aangezien mijn blessure net over is. Vervolgens zijn we 's avonds The Little Mermaid de musical geweest wat heel leuk was en goed gespeeld!

Donderdag ochtend hebben we weer opgepast voor de twee meisjes en ben ik naar school geweest voor mijn physical. Dan testen ze of ik helemaal gezond ben en of ik mag sporten. Dit is verplicht om te hebben als je ergens in het jaar wilt sporten. Daar heb ik al was mensen ontmoet en ze waren heel aardig. Al kreeg ik wel meteen al de stomste vraag die ik waarschijnlijk dit jaar zal krijgen (hoop ik): ''Do you have high schools where you are form?''. Oke, is dit serieus? Ja, dat was het. Later op school kreeg ikde vraag van dezelfde jongen of ik wist wat Steroids zijn.. Juist... Ook hebben we boodshappen gedaan voor ons verjaardagsfeestje zaterdag.

Vrijdag was mijn verjaardag! Shirley had een hele mooie cake gebakken met topping in mijn lievelings kleur: lichtblauw. s' Ochtends heb ik geskyped met thuis. Ik had verwacht dat ik zou gaan huilen wanneer ik ze zou zien, maar dat was totaal niet zo. Het was heel leuk om ze te spreken, en om Ingrid te feliciteren. Toen zijn we 's middags gaan shoppen en heb ik voor mijn verjaardag mijn eerste manicure/pedicure gehad, wat hier veeel goedkoper is dan in Nederland. Helaas begonnen mijn vingernagels de volgende dag al af te brokkelen door het leggen van knopen in ballonnen :(

Zaterdag hadden we dus ons verjaardags feesje. Mariah had iets van 30 mensen uitgenodig en uiteindelijk zijn alleen maar haar neef, nicht en haar vriendin, en haar beste vriendin op komen dagen, wat best wel hard was. Ondanks dat was het echt heel gezellig en we hebben tot twee uur s' nachts Monopolie gespeeld! (helaas niet gewonnen).

Zondag was weer een dagje niets doen en uitrusten en maandag had ik exchange student orientation, waar ik alle andere exchange students ontmoet heb die ook onder Cherylsregio vallen. We hebben eerst een 29'' pizza gegeten en we kregen een pakket met informatie waar Cheryl even sneldoorheen isgegaan en vervolgenszijn we gaanbowlenen hebben in go-karts gereden.Het was super gezellig! Ik merkte wel al meteen dat mijnEngels niveua een stuk hoger is dan dat van alleanderen, en daar heb ik ook al veel complimentjes over gehaden het is al meerdere keren voor gekomen dat mensen in eerste instantie niet door hadden dat ik buitenlandswas.'s Avonds had ik een feestje van Megan, een meisje dat ik al kende via facebook. Ze is een sophomore, wat inhoud dat ze twee jaar onder mij zit, en er waren dus veel van haar vrienden die ook allemaal sophomore waren. Er waren ook twee andere exchange students die ze had uitgenodigd. Ik wilde me niet te veel afzonderen van de rest door alleen met hun te praten, maar zij waren de enige die ik kende en het was in het begin wel ongemakkelijk omdat niemand ons kende. Later waren een paar jongens een balspel aan het spelen en Megan vroeg of we mee wilde doen. Ik verveelde me toch dus waarom niet. Uiteindelijk stonden ik en de andere exchange students in het midden van een groep die ons allemaal vragen stelde en had ik een hele leuke avond!

Dinsdag hebben we de laatste dingetjes gekocht voor school en hebben Mariah en ik weer aan zumba gedaan! Ik was helemaal klaar voor school!

Het leven hier is heel anders. Het is hier heel ruim en waar wij wonen is het gebruikelijk om een landgoed te hebben van 20 acers! Echt waar, pap, mam, jullie moeten hier een huis kopen! Het is ideaal voor jullie! Nadeel is alleen dat alles wel ver weg is en dat ik overal heen gebracht moet worden door iemand met een auto. Het is hier ook super warm! Het is hier lke dag zo'n beetje 100 graden Fahrenheit wat gelijk is aanongeveer 35 tot40 graden celsius

Het eten hier is ook heel vet en ze eten dingen voor ontbijt en lunch die wij zouden eten als avond eten of zelfs alleen zouden snacken zoals chips. Gelukkig hebben ze ook brood en hagelslag (gewoon chocolate sprinkles) en ze hadden ook een paar kleine pakjes yoghurt en iets crunchy-like voor me gekocht. Normaal gesproken eten ze voor ontbijt hier pannekoeken, worstjes of french toast of iets dergelijks.

Ik begin al gewend te raken aan het Engels en ik kan het redelijk goed verstaan. Alleen Ronnie murmeld nogal dus ik moet nog wel eens vragen of hij het wil herhalen, maar ze hebben me vanaf het begin al duidelijk gemaakt dat hij geen southern accent heeft haha.

Het was in het begin heel erg wennen aan mijn nieuwe familie: ze zijn totaal anders! Maar ik begin me steeds meer te realiseren hoe blij ik met ze ben! Ze zijn super lief voor me en ze behandelen me als hun eigen dochter. Ik moet klusjes doen, maar daar krijg ik dan wel zakgeld voor! Ook zit ik in hun telefoon familieplan en ik hoef er niets voor te betalen! Ze hadden hier een telefoon die al in het plan zat, maar die ze nooit gebruikten, dus ze zeiden: hier heb je een telefoon, en nu kan ik onbeperkt sms'en! Mariah is ook echt een topkind: ze is hilarisch en ik kan echt lol met haar hebben.

Kortom, ik heb het super goed hier. Toch mis ik Nederland en jullie allemaal heel erg! Ik zal proberen ommijn blog wat beter bij te houden, maar hetschrijven van een blog neemt best wat tijd in beslag en ik heb de afgelopen dagen gewoon weinig tijd gehad.

Voor de mensen die mij een kaartje of een sms hebben gestuurd: heel erg bedankt, dat betekende veel voor me. Ik check soms mijn oude mobiel nog,maar als iemand mijn nieuwe nummer wil, of mijn adres, stuur me gewoon een mailtje en dan geef ik het je.

Grootjes aan iedereen, miss you all!

Liefs, Eveline

p.s. sorry dat het zolang is, maar ik wil alles hier hebben voor jullie, en voor mij zodat ik het later nog eens kan doorlezen. Hopelijk ben ik niet te veel vergeten :)